- naciąć się
- сов. прост.1) дать себя́ обману́ть (провести́); обману́ться2) наскочи́ть, нарва́ться, напоро́тьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
naciąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nacinać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}naciąć się II {{/stl 13}}{{stl 33}} tnąc dużo czegoś, zmęczyć się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Naciął się wikliny, gałęzi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naciąć się — Zostać oszukanym, zwłaszcza przez perswazję; zostać wprowadzonym w błą Eng. To become fooled, deceived, or misled, especially with smooth persuasion … Słownik Polskiego slangu
nacinać się – naciąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać się oszukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nacięła się, kupując samochód na giełdzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… … Słownik języka polskiego
ponacinać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o wielu osobach: naciąć się, zawieść się na kimś lub na czymś; przeliczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponacinali się na kupnie akcji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
werżnąć — a. werznąć dk Va, werżnąćnę, werżnąćniesz, werżnąćnij, werżnąćnął, werżnąćnęła, werżnąćnęli, werżnąćnięty, werżnąćnąwszy wrzynać ndk I, werżnąćam, werżnąćasz, werżnąćają, werżnąćaj, werżnąćał, werżnąćany, rzad. «zagłębić w coś ostrze czegoś lub… … Słownik języka polskiego
porżnąć — a. porznąć dk Va, porżnąćnę, porżnąćniesz, porżnąćnij, porżnąćnął, porżnąćnęła, porżnąćnęli, porżnąćnięty, porżnąćnąwszy 1. «rżnąc, wiele czegoś pociąć, naciąć; rozciąć, zarysować coś w wielu miejscach; rżnąc podzielić coś na wiele części; pociąć … Słownik języka polskiego
nażąć — dk Xc, nażąćżnę, nażąćżniesz, nażąćżnij, nażąćżął, nażąćżęła, nażąćżęli, nażąćżęty «żnąc ściąć pewną, dostateczną ilość czegoś; naciąć wiele trawy, zboża» Nażąć żyta, pszenicy. nażąć się «nażąwszy wiele zboża, poczuć się zmęczonym; napracować się … Słownik języka polskiego